بررسی نتایج استئوتومی های فوقانی ساق در درمان استئوآرتریت نیمه داخلی زانو
نویسندگان: ثبت نشده
چکیده مقاله:
این مطالعه به بررسی نتایج استئوتومی های فوقانی ساق در درمان استئوآرتریت نیمه داخلی زانو طی یک دروه ده ساله در بیماران عمل شده در بیمارستان امام خمینی می پردازد. 27 بیمار با 30 استئوتومی مورد مطالعه قرار گرفتند که شامل 22 زن 5/81% و 5 مرد (5/18%) بودند. متوسط سن بیماران هنگام استئوتومی 51 سال و مدت متوسط پیگیری 6/5 سال بود. مدت متوسط وجود درد قبل از عمل 5/6 سال بود.میانگین واروس قبل از عمل 6 و زاویه والگوس به دست آمده و پیگیری نهایی 5 بود که به طور متوسط اصلاح حدود 11 به دست آمد. درجه متوسط استئوآرتریت از نظر رادیولوژی بر حسب Ahlback System اندازه گیری شد که قبل از عمل به طور متوسط 1/2 و بعد از عمل 6/1 بود که به طور متوسط 5/0 درجه کاهش در استئوآرتریت از نظر رادیولوژیک اتفاق افتاده بود. رتبه عملکردی زانو قبل از عمل به طور متوسط 42 بود که در پیگیری نهایی به طور متوسط به 60 ارتقا پیدا کرده بود که این افزایش به طور متوسط بر حسب 4 رتبه عملکردی عالی، خوب، متوسط و بد به میزان 6/1 درجه افزایش پیدا کرده بود.رتبه عملکردی زانو در پیگیری نهایی 17 بیمار عالی، 10 مورد خوب و 3 مورد متوسط بود و هیچ موردی از رتبه عملکردی بد وجود نداشت. هیچ موردی از تبدیل استئوتومی به آرتروپلاستی وجود نداشت. در مجموع پس از این پیگیری به مدت متوسط 6/5 سال، 90% بیماران دارای رتبه عملکردی خوب یا عالی بودند. رتبه عملکردی زانو از لحاظ آماری به طور معنی داری با افزایش سن بیماران در هنگام استئوتومی، افزایش مدت پیگیری و با کاهش زاویه والگوس به هنگام پیگیری، کاهش نشان می داد ولی ارتباط آماری معنی داری بین رتبه عملکردی با درجه رادیولوژیک استئوآرتریت وجود نداشت. با توجه به رتبه عملکردی خوب یا عالی در 90% بیماران، اگرچه اندیکاسیون های آرتوپلاستی در استئوآرتریت به جای خود محفوظ است؛ ولی استئوتومی ها را نباید در درمان استئوآرتریت فراموش کرد.
منابع مشابه
استئوتومی انتهای فوقانی ران برای درمان استئوآرتریت مفصل ران
During the past 20 years, poximal femoral osteotomy has been forgotten because most orthopedic surgeon believed that total hip arthroplasty is the only treatment method for hip joint osteoarthritis. The disadvatages of proximal femoral osteotomy include: Uncertain results, prolonged rehabilitation time after surgery, little improvement in joint ROM and according tosome.euthors difficult subsequ...
متن کاملبررسی عوامل احتمالی مؤثر بر نتیجه نهایی عمل استئوتومی پروگزیمال تیبیادر استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو
Introduction: Excellent results are obtained with high tibial osteotomy in patients suffering from the osteoarthritis of the medial compartment of the knee however, poor results have been reported in 10 to 50 percent of the cases. The aim of this study was to evaluate the probable factors influencing the outcome of high tibial osteotomy to let us select the proper cases for this surgery. Pa...
متن کاملمقایسه دو روش گوه‌ای باز و بسته استئوتومی پروگزیمال تیبیا در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو
زمینه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا عملی مناسب برای جلوگیری از سیر پیشرونده استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو، بهبود عملکرد فیزیکی مفصل و کاهش درد بیمار بوده و مورد توافق همگان است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش گوه ای خارجی بسته و گوه ای داخلی باز در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی طی سال های 86-1384 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بر روی...
متن کاملاستئوتومی انتهای فوقانی ران برای درمان استئوآرتریت مفصل ران
در طی 20 سال گذشته استئوتومی انتهای فوقانی ران به فراموشی سپرده شد چرا که بسیاری از جراحان ارتوپد بر این عقیده اند که تعویض کامل مفصل ران تنها راه درمان یک آرتریت مفصل ران می باشد. معایب ذکر شده برای استئوتومی انتهای فوقانی ران شامل عدم اطمینان از نتیجه عمل، توانبخشی طولانی بعد از عمل-بهبود اندک در حرکات مفصل و به عقیده برخی از مولفین دشوار بودن انجام عمل تعویض کامل مفصل ران بعدی نیز می...
متن کاملبررسی عوامل احتمالی مؤثر بر نتیجه نهایی عمل استئوتومی پروگزیمال تیبیادر استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو
زمینه و هدف: استئوتومی پروگزیمال تیبیا در بیمارانی که از استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو رنج می برند، نتایج عالی و رضایت بخشی دارد؛ هر چند در 10 تا 50 درصد از افراد نتایج نامطلوبی نیز گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فاکتورهای احتمالی مؤثر در نتیجه جراحی برای شناخت بهتر مواردی است که با استئوتومی امید به بهبودی آن ها وجود دارد.روش بررسی: این مطالعه گذشته نگر و از نوع مورد – شاهدی ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 23 شماره 2
صفحات 113- 117
تاریخ انتشار 2005-06
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023